طفلان مسلم
محمد و ابراهيم، دو فرزند مسلم بن عقيل بودند كه در حادثه كربلا اسير شدند. ابن زياد دستور داد آن دو را زندانى كردند. اين دو نوجوان نابالغ مدت يك سال در زندان بودند. سپس با كمك «مشكور»، پيرمرد زندانبان كه هوادار اهل بيت بود، شبانه از زندان گريختند. شب به خانه زنى پناه بردند كه شوهرش در سپاه ابن زياد بود. وقتى شوهرش «حارث» فهميد، آن دو را كنار رود فرات برد و بىرحمانه سر از تنشان جدا كرد و پيكرشان را در فرات افكند و سرهاى آن دو را براى دريافت جايزه، نزد ابن زياد برد.
در كنار فرات در چهار فرسنگى كربلا شهرى است به نام مسيب كه نزديك آن آرامگاه آبادى است كه گويند قبر محمد و ابراهيم، پسران مسلم بن عقيل داخل آن است.
پانویس
- ↑ تفصيل ماجرا در «بحارالانوار» ج 45، ص 100 به بعد و در امالى صدوق، ص 76 به بعد.
- ↑ آرامگاه هاى خاندان پاك پيامبر، سيد عبدالرزاق كمونه، ص 302.
منبع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
قبل از واقعه | |||
شرح واقعه |
| ||
پس از واقعه | |||
بازتاب واقعه | |||
وابسته ها |
ردهها: